A lejohet hapja e një varri të vjetër për të varrosur një tjetër mbi të?




A lejohet hapja e një varri të vjetër për të varrosur një tjetër mbi të?

Shejkhu:
Po!

Pyetësi:
A lejohet hapja e një varri të vjetër për të varrosur një tjetër mbi të?

Shejkhu:
Nëse (i varrosuri) është bërë pluhur, atëherë lejohet, në të kundërt nuk lejohet. Nëse (i varrosuri) është (tretur dhe është) bërë dhe, lejohet, në të kundërt nuk lejohet.

Pyetësi:
Sa është kohëzgjatja që ai mund të bëhet pluhur?

Shejkhu:
Kohëzgjatja! Allahu të begatoftë! Ndryshon me ndryshimin e tokave. Ka prej tokave të cilat e shndërrojnë me shpejtësi kufomën. Ndërsa disa prej tyre janë toka të thata të cilat e ruajnë kufomën për një kohë të gjatë.

Këto gjëra nuk dihen, vetëm se me anë të përvojës.

Sikur dhe është thënë:
‘’Banorët e Mekkes i din më së miri rrugët/shtigjet e saj.‘’ apo ‘’I zoti i shtëpisë e din më së miri se çfarë ka në shtëpi.‘’

Çdo banor i një vendi e din këtë gjë me anë të përvojës.

Ndërsa për sa i përket vendosjes me ligj të një kufiri (kohë e caktuar për mos zhvarrosjen e kufomave) duke mos e kaluar atë, kjo është diçka e cila nuk mund të logjikohet kurrë. Po!

Pyetësi:
Shejkhu jonë! Lejueshmëria e cekur në pyetjen që pyeti vëllai, është e përgjithshme apo e veçantë në rast domosdoshmërie, dmth, lejueshmëria e varrosjes në këtë rast është vetëm në rast domosdoshmërie?

Shejkhu:
Unë të kuptova! Domosdoshmëria në këtë rast, mund të realizohet? Nëse ajo realizohet, atëherë, gjërat e domosdoshme bëjnë të lejueshme gjëra më të mëdha sesa këto ndalesa.

Pyetësi:
Shekhu jonë! Pyetje e kundërt me atë pak më lartë. Po në rastin e jodomosdoshmërisë? Dmth, pyetja që kuptova nga vëllai, bën fjalë për rastin e jodomosdoshmërisë.

Shejkhu:
Sigurisht për rast jo të domosdoshëm.

Pyetësi:
Pra, lejueshmëria është edhe për rastet jo të domosdoshme?

Shjekhu:
E lejuar si? Ne thamë që nuk lejohet vetëm pasi të jetë bërë pluhur.

Pyetësi:
Ne mendojmë se ajo është bërë pluhur.

Shejkhu:
Në rregull! Është e njëjtë si në domosdoshmëri dhe në jodomosdoshmëri. Kjo është diçka e vetëkuptueshme.

Autori:
Imam Albani
(Allahu e mëshiroftë!)


Burimi:
Vargu i ligjeratave
‘’Huda uen Nur‘’ 317/6

Përshtati:
Sulejman Kushi
10 Muhar-ram 1446H – 16.7.2024

Në video mund ta shikoni këtu